در قرآن کریم در حدود68 آیه درباره ی توکل وجود دارد که در آن عمدتا به بیان تاثیر این ویژگی در موفقیت انبیای گذشته و مومنین اشاره شده و به مسلمانان آموزش می دهد که در برابر دشمنان، تهمت ها و ناملایماتی که به وجود می آورند و مشکلاتی که فراروی خویش می بینند به دژ محکم توکل پناه ببرند.
در فرهنگ تربیتی قرآن، اعتماد به خداوند شرط لازم ایمان است:(( و اگر مومن هستید بر خداوند توکل کنید.)) (سوره مائده، آیه23) و خداوند خود را "نعم الوکیل"(آل عمران/173) یعنی بهترین تکیه هگاه معرفی کرده و به انسان ها این اطمینان را داده است که هرکس به خداوند تکیه و اعتماد کند خداوند هم کارهای او را کفایت می نماید: ((هرکس بر خدا توکل کند، هم او وی را کافیست.)) (سوره طلاق، آیه3)
وقتی علی بن سوید از امام موسی کاظم علیه السلام درباره ی این آیه ی شریفه(سوره طلاق، آیه3) سوال کرد، حضرت فرمودند:
(( پس توکل بر خدا را درجاتی است. از آن ها این است که توکل کنی بر خدا در تمام کارهای خودت، پس به آنچه خدا با تو کرد راضی و خشنود باشی و بدانی که خداوند تو را از هیچ خیر و فضلی محروم نمی کند و بدانی که فرمان در تمام کارها با اوست، پس با واگذاری و تفویض امور به خداوند به او توکل نما و در آن کارها و غیر آن به خداوند توکل کن.)) (کافی، ج2،ص65)
روح حاکم بر توکل، اعتماد است و همین اعتماد همیشه آرامش بخش است. هر چیز یا کسی که انسان بتواند به آن اعتماد کند به اندازه و توان و لطف خود آرامش بخش و شادی آفرین است. حال اگر این اعتماد به سرچشمه ی همه ی خیرات و نیکی ها و لطف و رحمت بی منتها تعلق گرفت، آرامش و سروری وافر به همراه خواهد داشت.
پ.ن: کاش بفهمیم که این همه دست و پا زدن گاهی بی فایده ست. واقعا بعضی گره ها فقط به دست اون بالا سری باز میشه. اما اینقدری ما سرگرم باز کردن این گره ها شدیم که چیزی به اسم توکل اصلا از یادمون رفته. یا چیزی به اسم اعتماد به خدا...
اصلا گاهی شاید خدا خودش گره هایی رو سر راهمون قرار میده که ببینه ما یادی ازش میکنیم یانه، یا متکی به خودمون هستیم و همه چیز رو خودمون میخوایم حلش کنیم. خدایا من رو ببخش اگه گاهی اوقات بزرگی و نعم الوکیل بودنت رو فراموش کردم... کمکم کن که از حالا با توکل به تو در هر مرحله از زندگی قدم بردارم :)
روح حاکم بر توکل، اعتماد است و همین اعتماد همیشه آرامش بخش است. هر چیز یا کسی که انسان بتواند به آن اعتماد کند به اندازه و توان و لطف خود آرامش بخش و شادی آفرین است. حال اگر این اعتماد به سرچشمه ی همه ی خیرات و نیکی ها و لطف و رحمت بی منتها تعلق گرفت، آرامش و سروری وافر به همراه خواهد داشت.
کتاب شادی و نشاط از دیدگاه قرآن و احادیث/ هادیه پرهیزکار
پ.ن: کاش بفهمیم که این همه دست و پا زدن گاهی بی فایده ست. واقعا بعضی گره ها فقط به دست اون بالا سری باز میشه. اما اینقدری ما سرگرم باز کردن این گره ها شدیم که چیزی به اسم توکل اصلا از یادمون رفته. یا چیزی به اسم اعتماد به خدا...
اصلا گاهی شاید خدا خودش گره هایی رو سر راهمون قرار میده که ببینه ما یادی ازش میکنیم یانه، یا متکی به خودمون هستیم و همه چیز رو خودمون میخوایم حلش کنیم. خدایا من رو ببخش اگه گاهی اوقات بزرگی و نعم الوکیل بودنت رو فراموش کردم... کمکم کن که از حالا با توکل به تو در هر مرحله از زندگی قدم بردارم :)
