شاعری درد است...

سهم من گریه ست، حتی در دل سبز بهار

آسمانم، جایگاه رعد و ابر و بادها

ف.م.آسمان

                                                    

عشق راهی ست پر فراز و نشیب...

ای عشق! ای پدر صلواتی چه کرده ای

با این دل نجیب علیه السلام ما؟!

علی فردوسی

پرچم ایستادگی در دست...

                                  

                                                  

سیری در ترانه

رد شو تا در من بمونی این برای من عزیزه

گاهی وقتا واسه موندن رفتن آخرین گریزه

تو منو ادامه میدی از همین جا که بریدیم

این شروع عشقمونه ما به آخر نرسیدیم

تو به فکر رفتنت باش من به مقصدم رسیدم

من تو رو تا بی نهایت در خودم ادامه میدم

روزبه بمانی

حال من خوب نیست، میدانی...

سلام دوستان

بابت حضور کم رنگ و یا بی رنگم توی وبلاگ خودم و شما معذرت میخوام

خدمت یکی از دوستان که سراغ گرفتند گفتم: "نوشتن حوصله و ذوق و شوق میخواد که فعلا من ندارم"

به امید روزی که مثل قبل فعال بشم

دعا... دعا*

یاعلی