.:: بِسْمِ ع ش ق ::.

- پرورده ی عشق شد سرشتم -

... و ما به دنیا آمدیم تا فرشتگان را مبهوت خود کنیم.

آمده ایم تا (( إنّی جَاعِلٌ فِی الارَضِ خَلیفَةً )) خدا را تحقق بخشیم. آمده ایم تا کار و بارمان عاشقی باشد و سر و جان در کار او کَنیم که فرشته، عشق نداند.

فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی

بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز

و می گویند: مردانی هستند که اینگونه اند، کسانی که کار و دکان و پیشه را سوخته اند و شغل شان عاشقی است. آن ها در نرد عشق، آنقدر از خود مایه گذاشته و در این راه پایداری کرده اند که ذره ذره ی وجودشان را به عشق باخته اند و با این وجود زبان حالشان این است که:

پـرورده ی عشق شد سرشتم

جـز عشـــق مبــــاد سرنــوشتم

در حلقه ی عــشق جان فروشم

بی حلــقــه ی او مبـــاد گوشــم

گرچه ز شــراب عشــق مستــم

عــاشق تر از این کنم که هستم

- پیش گفتار کتاب الهیه

سید محمدحسن الهی طباطبایی -