حضرت علی علیه السلام در جمله ای کوتاه درباره ی سرور اینگونه می گویند: ((سرور، مایه ی انبساط نفس شده و نتیجه ی این سرور ایجاد نشاط و شادابی در فرد است.)) (غررالحکم، ص319)
عوامل شادی به دو دسته تقسیم می شوند: عوامل درونی و بیرونی. که در حال حاضر به عوامل درونی میپردازم.
کلید یک: حضور در زمان حال
نقطه مقابل شادی، خوف و حزن است. طبق بینش قرآن تاثیر و نتیجه ی ایمان به غیب و اطاعت از خدا و پیامبر برطرف شدن خوف و حزن است.
خوف و حزن مربوط به امور و وقایع مرتبط با گذشته یا آینده است. در حقیقت حزن مربوط به امور مطلوبی ست که انسان موفق به کسب آن نشده یا آن ها را از دست داده است و با یاد آن ها متاثر و محزون می شود.از دست دادن فرد، شغل یا موقعیتی که انسان به آن دلبستگی داشته و یا دست نیافتن به آمال و آرزوهای گذشته خاطراتی هستند که ایجاد غم می کنند. نگرانی و اضطراب نسبت به آنچه در آینده نگران وقوع آن هستیم و یا ترس از اینکه چیزی که به دست آورده ایم در آینده از دست بدهیم، از مقوله ی خوف و از نقاط نگران کننده و محو کننده ی شادمانی ها هستند.
یکی از آموزه های دینی که در مسیر تربیت انسانی بر آن تاکید شده است، رهایی یافتن از غم های گذشته و تن ندادن به نگرانی های آینده است که از آن تعبیر به "زیستن در زمان حال" می شود.
حضرت علی علیه السلام در این باره می فرمایند:((ای فرزند آدم! نگرانی روزی را که نیامده بر امروز تحمیل نکن که اگر عمر تو باقی باشد خداوند روزی فردایت را خواهد رساند.)) (شرح نهج البلاغه،ج19،ص155)
در عبارت دیگر حضرت علی علیه السلام می فرمایند:((قلبت را به اندوه گذشته مشغول نکن، چرا که آمادگی لازم برای بهره مندی از فرصت های آینده را از تو می گیرد.)) (همان کتاب،ص319)
در نگاه دینی، اصل بر انجام وظیفه به نحو احسن در زمان حال است و مومن بیش از هرچیز مامور به انجام وظیفه و تکلیف در زمان حال است. هم حضور ذهنی در گذشته و هم خیال پردازی درباره ی آینده هردو مانع از این انجام وظیفه و تکلیف هستند.
امام صادق علیه السلام می فرمایند:((در دنیا صبر پیشه کنید که ساعتی بیش نیست، زیرا آنچه که گذشته دیگر غم و شادیش را احساس نمی کنی(تاثیری بر تو ندارد) و آنچه که نیامده هم از آن هیچ اطلاعی نداری تنها همین ساعتی که در آن هستی را بر طاعت خداوند و دوری از معاصی سپری کن.)) (کافی،ج2،ص454)
کتاب شادی و نشاط از دیدگاه قرآن و احادیث/ هادیه پرهیزکار
پ.ن:به این نتیجه رسیدم که هیچکس جز خودم نمیتونه(یا نیست که) حالم رو خوب کنه. در نتیجه تصمیم گرفتم به شاد کردن خودم بپردازم. اگر شما هم به چنین موضوعی فکر میکنید روی خودتون تمرین کنید. ضرر نداره
جالبه بدونید من هم وضعیت مشابه شما رو داشتم بعد از اینکه شما وبتون رو ترک کردین بنده هم تا به امروز چیزی ننوشتم اوضاع من هم تغییرکرده یعنی اینقد فشار روم بود که نمیتونستم یکم تمرکز داشته باشم این دو تا پستی هم که گذاشتم دوتا پست اول وب هستش و شاید تقریبا دوهفته از عمر این وبلاگ بگذره
شاید اون یک سال برای من هم بوده چون الان خیلی چیزا تغییر کرده که هم لطف خدا بود و هم کمی همت خودم/امیدوارم تعاریفی که کردم و توضیحاتی که دادم باعث نشده باشه که شما حالتون بد شه و روحیه تون رو از دست بدین به هر حال این روزها هم جزئی از زندگیمونه که میگذره بارها هم شنیدیم که میگن"بعدِ هر سختی آسودگی است"به نظرم مرحله ی جدیدی از یه زندگی جدید شروع شده که دیگه نباید با انرژی منفی گذشته ، حال بیحالی گذشته و یه سری افکار منفی اون رو خرابش کرد/موفق باشید