.:: شاد باش:) ::. قسمت دوم

همانطور که در مطلب قبل گفته بودم، عوامل شادی به دو دسته تقسیم می شوند: عوامل درونی و بیرونی. که در حال حاضر به عوامل درونی میپردازم.

کلید دو: صــبــر

انسان مطلوب از دیدگاه اسلامی، انسانی ست که بیشترین قدرت روحی را در مواجهه با موقعیت های ناخوشایند زندگی داشته و به دنبال تقویت خود در این زمینه تا بی نهایت است، چرا که هرچه قدرت روحی او بالاتر باشد توان بهره مندی مثبت او از زندگی بیشتر است.با پیش آمدن ناملایمات خود را نمی بازد و در مواجهه با موانع و مشکلات مایوس نمی شود و به سرعت خود را به وضعیت عادی برگردانده و بدین ترتیب شانس بیشتری برای بهره مندی از فرصت های زندگی خواهد داشت.

افرادی که زود خسته شده و تصور ضعیفی از خود دارند، بسیاری از فرصت های مطلوب را در زندگی از دست می دهند. تشویق انسان به صبر و حتی تواصی به صبر در میان یکدیگر به همین دلیل است، تا انسان با قدرت بی حد و حصر روحی خود آشنا شود و بداند برای او ناشدنی و غیر ممکن وجود ندارد و در این صورت موهبت بهره مندی از شرایط و امکانات را هرچه بیشتر از آن خود کند.

به علاوه در روایتی از امام علی علیه السلام، نسبت صبر به ایمان، به نسبت سر برای جسد تشبیه شده است. یعنی همانگونه که تقریبا تمامی مجاری ادراکی مثل چشم، گوش، زبان، مغز و... در سر واقع شده و دریافت های مهم از این راه برای انسان حاصل می شود، صبر هم کانال و مجرای دریافت های درونی مومن است و به ایمان فرد حیات می بخشد.

کتاب شادی و نشاط از دیدگاه قرآن و احادیث/ هادیه پرهیزکار

پ.ن: هرچقدر هم که مشکلات از سر و روی ما بباره، میشه صبر کرد. خیلی سخته ولی شدنیه. حداقلش صبر برای فهمیدن حکمت اون امر از جانب خدا...

امام صادق علیه السلام فرمودند: ((کسی که صبر کند، پیروز شود.))  (اصول کافى جلد1 صفحه31) این حدیث داخل کتاب شادی و نشاط نبود، اما پر از انرژی بود برای من. انرژی برای صبر کردن...

.:: شاد باش:) ::. قسمت اول

حضرت علی علیه السلام در جمله ای کوتاه درباره ی سرور اینگونه می گویند: ((سرور، مایه ی انبساط نفس شده و نتیجه ی این سرور ایجاد نشاط و شادابی در فرد است.)) (غررالحکم، ص319)

عوامل شادی به دو دسته تقسیم می شوند: عوامل درونی و بیرونی. که در حال حاضر به عوامل درونی میپردازم.

کلید یک: حضور در زمان حال

نقطه مقابل شادی، خوف و حزن است. طبق بینش قرآن تاثیر و نتیجه ی ایمان به غیب و اطاعت از خدا و پیامبر برطرف شدن خوف و حزن است.

خوف و حزن مربوط به امور و وقایع مرتبط با گذشته یا آینده است. در حقیقت حزن مربوط به امور مطلوبی ست که انسان موفق به کسب آن نشده یا آن ها را از دست داده است و با یاد آن ها متاثر و محزون می شود.از دست دادن فرد، شغل یا موقعیتی که انسان به آن دلبستگی داشته و یا دست نیافتن به آمال و آرزوهای گذشته خاطراتی هستند که ایجاد غم می کنند. نگرانی و اضطراب نسبت به آنچه در آینده نگران وقوع آن هستیم و یا ترس از اینکه چیزی که به دست آورده ایم در آینده از دست بدهیم، از مقوله ی خوف و از نقاط نگران کننده و محو کننده ی شادمانی ها هستند.

یکی از آموزه های دینی که در مسیر تربیت انسانی بر آن تاکید شده است، رهایی یافتن از غم های گذشته و تن ندادن به نگرانی های آینده است که از آن تعبیر به "زیستن در زمان حال" می شود.

حضرت علی علیه السلام در این باره می فرمایند:((ای فرزند آدم! نگرانی روزی را که نیامده بر امروز تحمیل نکن که اگر عمر تو باقی باشد خداوند روزی فردایت را خواهد رساند.)) (شرح نهج البلاغه،ج19،ص155)

در عبارت دیگر حضرت علی علیه السلام می فرمایند:((قلبت را به اندوه گذشته مشغول نکن، چرا که آمادگی لازم برای بهره مندی از فرصت های آینده را از تو می گیرد.)) (همان کتاب،ص319)

در نگاه دینی، اصل بر انجام وظیفه به نحو احسن در زمان حال است و مومن بیش از هرچیز مامور به انجام وظیفه و تکلیف در زمان حال است. هم حضور ذهنی در گذشته و هم خیال پردازی درباره ی آینده هردو مانع از این انجام وظیفه و تکلیف هستند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:((در دنیا صبر پیشه کنید که ساعتی بیش نیست، زیرا آنچه که گذشته دیگر غم و شادیش را احساس نمی کنی(تاثیری بر تو ندارد) و آنچه که نیامده هم از آن هیچ اطلاعی نداری تنها همین ساعتی که در آن هستی را بر طاعت خداوند و دوری از معاصی سپری کن.)) (کافی،ج2،ص454)

کتاب شادی و نشاط از دیدگاه قرآن و احادیث/ هادیه پرهیزکار

پ.ن:به این نتیجه رسیدم که هیچکس جز خودم نمیتونه(یا نیست که) حالم رو خوب کنه. در نتیجه تصمیم گرفتم به شاد کردن خودم بپردازم. اگر شما هم به چنین موضوعی فکر میکنید روی خودتون تمرین کنید. ضرر نداره

 

.::رمضان کریـــــــــم::.

پیامبر اکرم(ص):

هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّار

رمضان ماهى است که ابتدایش رحمت است و میانه ‏اش مغفرت و پایانش اجابت و آزادى از آتش جهنم.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 67 {شبیه این حدیث در بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 342 }

.::بازگشت::.

بعد از مدت ها هوای وبلاگ زد به سرم...

سلام وبلاگ