.:: زمـان بندگی عشق را کمی دریاب ::.

زمان بستر جاری عشق است

تا انسان ها را در خود به خدا برساند

و تمامی آنچه در زمان حدوث می یابد،

بـــــــــــاقــــــــــی ســــــــــــــت

                                                                            شهید سید مرتضی آوینی

.:: بِسْمِ ع ش ق ::.

- پرورده ی عشق شد سرشتم -

... و ما به دنیا آمدیم تا فرشتگان را مبهوت خود کنیم.

آمده ایم تا (( إنّی جَاعِلٌ فِی الارَضِ خَلیفَةً )) خدا را تحقق بخشیم. آمده ایم تا کار و بارمان عاشقی باشد و سر و جان در کار او کَنیم که فرشته، عشق نداند.

فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی

بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز

و می گویند: مردانی هستند که اینگونه اند، کسانی که کار و دکان و پیشه را سوخته اند و شغل شان عاشقی است. آن ها در نرد عشق، آنقدر از خود مایه گذاشته و در این راه پایداری کرده اند که ذره ذره ی وجودشان را به عشق باخته اند و با این وجود زبان حالشان این است که:

پـرورده ی عشق شد سرشتم

جـز عشـــق مبــــاد سرنــوشتم

در حلقه ی عــشق جان فروشم

بی حلــقــه ی او مبـــاد گوشــم

گرچه ز شــراب عشــق مستــم

عــاشق تر از این کنم که هستم

- پیش گفتار کتاب الهیه

سید محمدحسن الهی طباطبایی -

.:: خدا اجازه؟ ::.

دریافت

هرگاه دلت گرفت با خدا درد دل کن
و الله سمیع علیم...

به امید خدا...

سلام

از این به بعد حال و هوای وبلاگ تا حدودی تغییر خواهد کرد. به امید بهتر شدنش

و اما برای خودم(+ان - اگر این وبلاگ هنوز خواننده ای دارد!!!) :

الهی!

حول حالنا الی احسن الحال...

حق حق مدد

وه که چه غافلی از دل ما...

نگاهی منتظر دارم تو از ره می رسی یا نه؟

ز هجرت اشک می بارم

                                                                           تو از ره می رسی یا نه...؟

و خدا ا ا ا می داند...

در دلم غوغایی ست

       که تو آن را سببی

                              آآآآآآآی! ای یار غریب!

تو خودت بی خبری

         و خدا می داند

                     که چه بگذشت به من...

          و خدا می داند

                                                  چه به من می گذرد...!

                                  

پ.ن: اگــــــه عاشق شدن دره

       من این دردو ازت میخواااام